Do[έκφραση που περιέχει μία παράμετρο,{παράμετρος n,n1,n2,step}],
η οποία ισχύει στις παλαιότερες εκδόσεις του Mathematica (όπως οι εκδόσεις 4 και 5).
Αν χρησιμοποιείτε μία νεότερη έκδοση του Mathematica (όπως η έκδοση 10),τροποποιείστε την παραπάνω εντολή σε:
Manipulate[έκφραση που περιέχει μία παράμετρο,{παράμετρος n,n1,n2,step}].
Από τη μέχρι τώρα γνώση μας για τις συναρτήσεις, έχει φανεί ότι είναι πολύ σημαντικό για τη σύνδεση των δύο μεταβλητών της συνάρτησης, να γνωρίζουμε την γραφική της παράσταση.
Όπως έχουμε δει στην Γ΄ Γυμνασίου, η πρωτοβάθμια συνάρτηση f(x)=αx+β έχει γραφική παράσταση μία ευθεία, σχήμα πολύ εύκολα κατασκευάσιμο, δεδομένου ότι αρκούν μόνο δύο σημεία.
Στην περίπτωση μη πρωτοβαθμίων συναρτήσεων, όπου η γραφική παράσταση είναι καμπύλη, δεν είμαστε σε θέση να σχεδιάσουμε μια γραφική παράσταση με ακρίβεια. Μπορούμε όμως για παράδειγμα να μελετήσουμε την τάση που έχουν οι τιμές της συνάρτησης να «αυξάνονται» ή να «μειώνονται» καθώς αυξάνονται οι τιμές της ανεξάρτητης μεταβλητής x και διάφορες άλλες ιδιότητες της συνάρτησης.
Για το λόγο αυτό χρειαζόμαστε τη διαδικασία που συνοπτικά ονομάζουμε «Μελέτη Συνάρτησης».
Η προσέγγιση που ακολουθεί έχει ως στόχο να βοηθήσει τους μαθητευόμενους να κατασκευάσουν τη έννοια της συνάρτησης μέσω της μελέτης της γραφικής παράστασης της συνάρτησης (γεωμετρικά) και του πίνακα τιμών της συνάρτησης.
Τα θέματα που μελετάμε είναι:
1. Γραφική παράσταση συνάρτησης
2. Πεδίο ορισμού - σύνολο τιμών συνάρτησης
3. Συμμετρίες συνάρτησης (άρτια και περιττή συνάρτηση)
4. Μονοτονία συνάρτησης (γνησίως αύξουσα και γνησίως φθίνουσα συνάρτηση) και ακρότατα συνάρτησης (μέγιστο και ελάχιστο συνάρτησης)
5. Μελέτη των συναρτήσεων y = αx + β
6. Μελέτη των συναρτήσεων y = α
+ βx + γ, α ≠ 0
